This too shall pass

When I got home yesterday I immediately looked at the mini bottle na pinaglagyan ng sample ng acid sa stomach ng hubby ko. Sabi kasi ni Doc the other day was kapag nagbago ang color ng yellowish liquid na yun ibig sabihin may nakatirang bacteria sa loob ng tummy ni Jeff. It calmed me nung nakita kong yellowish parin sya and good thing na hindi natapon hehehe.. So, meaning to say talagang hindi pa ganun ka grabe ang sakit ng asawa ko. Masyado lang akong nagiging worried sa kanya dahil sa iba ibang sakit na nararamdaman nya.

He arrived late na, we have to borrow some money from his family because we are running out of budget na. May dala na rin syang ulam for us, bigay daw ng mom nya. We ate then we went to bed. There were things we talked about last night, it made me realize that somehow all his life, he's bothered by his relationship with his brother. Na may mga panahong nagkikimkim sya ng sama ng loob dahil sa ibang pag trato sa kanya ng mga kamag anak nya, pati mga tinuturing nyang kaibigan. Alam ko rin naman na kakaiba talaga ang asawa ko, he's special for me, because siguro alam ko na sya lang din ang totoong nakakaintindi sa akin, gaya ng ginagawa kong pag iintindi sa kanya, kasi nga mahal ko sya eh. I guess hindi ko pa talaga sya ganun kakilala before we got married. Actually ngayon ko unti unting naiintindihan kung bakit may mga ginagawa syang mga bagay bagay na hindi namin pinagkakasunduan, this is the stage of acceptance, siguro nga may mga bagay na hindi mo mababago sa isang tao. Kailangan lang ng pang unawa at the same time adjustment.

We talked siguro for atleast an hour, yun talaga ang gusto ko sa relasyon namin ngayon, we're open to each other and we don't keep secrets anymore. Nagsasabi na kami ng hopes, fears and even yung feelings lang namin for that day, it's great to know that he's my bestfriend, my lover and husband. I know we'll make it, like what I always tell him, move on lang ng move on, this too shall pass.